Gisteren heeft TransAktie samen met de Utrechtse afdelingen van het Communistisch Comité Nederland, ROOD, en de Revolutionair Socialistische Partij tijdens de Utrecht Pride Canal Parade een spandoek opgehangen met de tekst: ‘Roze in Bont en Blauw, Politie niet welkom op Pride!’. Wij publiceren hieronder hun verklaring.
Pride is niet ontstaan als een feestje. Het was een opstand. Het was verzet tegen politiegeweld. Tegen racisme. Tegen staatsgeweld. Tegen marginalisering. We stonden in de frontlinie van dit verzet—en werden toen, net als nu, geconfronteerd met geweld van de politie.
Vandaag zien we hoe diezelfde instituten die destijds ons bestaan onderdrukten nu meeliften op de zichtbaarheid die wij met gevaar voor eigen leven hebben bevochten. Politieagenten lopen mee met regenboogbadges, terwijl ze in de praktijk ons blijven profileren, onze protesten surveilleren en onze gemeenschappen criminaliseren.
In plaats van bescherming biedt de politie controle. In plaats van veiligheid brengt zij repressie. Queer mensen weten dit al generaties lang. Het is geen toeval dat veel van ons leven met angst, trauma of directe ervaringen met geweld door de politie. Dat wordt niet ongedaan gemaakt door een vlaggetje op een uniform.
Wij brengen vandaag niet alleen een boodschap over queer bevrijding—maar ook over de criminalisering van internationale solidariteit. De Nederlandse staat en politie maken zich actief schuldig aan het onderdrukken van bewegingen die zich solidair verklaren met Palestina. Demonstraties worden beperkt, activisten worden geïntimideerd of zelfs gearresteerd, en vormen van directe actie worden als “opruiing” of “extremisme” bestempeld. Wat vroeger werd gedaan om queer personen te onderdrukken, zien we nu gebeuren tegen ieder die zich verzet tegen koloniale genocide. De staat bepaalt wie ‘goed’ protesteert, en wie gevaarlijk is. In beide gevallen wordt geweld gebruikt om te controleren, disciplineren en de status quo te beschermen.
Tegelijkertijd zien we hoe bedrijven en instellingen met dubieuze of ronduit gewelddadige praktijken zich inkopen in Pride. Ze sponsoren boten, hangen regenboogvlaggen aan hun hoofdkantoor, en posten marketingcampagnes met diversiteitsslogans—terwijl ze hun winst blijven halen uit uitbuiting, grensbewaking, ecologische vernietiging en militaire samenwerkingen.
Het kapitalisme heeft Pride gekaapt. Het heeft onze symbolen veranderd in verkoopmateriaal. Terwijl trans personen wereldwijd nog steeds worden vermoord, uitgesloten, uitgebuit en gemarginaliseerd, gebruiken grote bedrijven onze identiteit als reclamemiddel, zonder iets bij te dragen aan onze werkelijke bevrijding. Wij verwerpen deze vorm van pinkwashing.
Het idee dat queer zijn betekent dat je ‘gezien’ mag worden, maar niet dat je mag vechten. Dat je mag dansen, maar niet mag protesteren. Dat je mag bestaan, zolang je maar binnen de grenzen van de neoliberale status quo blijft.
Wij geloven in een radicale, internationale vorm van queer verzet. Dat betekent: verzet tegen politiegeweld. Tegen het imperialisme. Tegen de genocide op het Palestijnse volk. Tegen het kapitalisme.
