Eind oktober maakte student Carlos van Eck bekend dat hij had gesolliciteerd naar het voorzittersschap van het College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam. Hij stelt dat de nieuwe voorzitter niet uit de wereld van de carrièrebestuurders moet komen, maar uit de collegezalen en koppelt zijn sollicitatie expliciet aan Gaza, politiegeweld en een radicale democratisering van de universiteit.
Een gemiddeld College van Bestuur (CvB) bestaat uit doorgewinterde carrièretijgers. Academici van middelbare leeftijd, vaak met bestuurservaring in allerlei takken van de universiteit en daarbuiten, vullen de rangen. Ze zijn aangetrokken en gekozen door de Raad van Toezicht, die via open sollicitatie de beste kandidaat kiest. Volgens de vacature is die beste kandidaat op dit moment iemand die ‘wendbaar leiderschap’ toont en het vermogen heeft om een ‘centrale crisisorganisatie’ te leiden.
Carlos van Eck stelt echter dat de oplossing voor deze ‘centrale crisisorganisatie’ niet komt van buitenaf, maar van binnen de universiteit zelf. Hij concludeert dat er bij de Universiteit van Amsterdam (UvA) te veel bestuurders van buiten zijn aangetrokken en er daardoor een belangrijk intern geluid ontbreekt. Volgens hem is het tijd voor een voorzitter ‘vanuit de eigen gelederen’ die besluiten neemt die ‘breed gedragen zijn onder de UvA-gemeenschap’. Dat een student niet demonstratief aan de poort staat maar het centrum van de macht zelf uitdaagt, staat haaks op een bestuurstaboe.
Democratie
In zijn motivatiebrief benadrukt Van Eck dat de universiteit ‘van ons allemaal is: studenten, docenten en staff‘, en pleit voor een bestuur gekozen door de universitaire gemeenschap zelf. In zijn visie hoort het CvB niet langer gevuld te worden door carrièrebestuurders van buiten, maar door mensen geworteld in het dagelijkse leven op de UvA.
Van Eck probeert met zijn sollicitatie het lopende debat over medezeggenschap en bestuur in de schijnwerpers te zetten. In die zin is zijn kandidatuur breder dan een persoonlijke loopbaanstap: het is een protest tegen het huidige model, vergelijkbaar met eerdere acties zoals de Maagdenhuisbezetting van 2015. Destijds boden studenten ná de bezetting zich ook aan voor bestuursfuncties om hun onvrede over benoemingsprocedures kenbaar te maken.
In zijn motivatiebrief noemt Van Eck een aantal speerpunten die verbonden zijn aan de pro-Palestijnse studentenprotesten van de afgelopen jaren. Zo wil hij ‘onmiddellijk alle banden verbreken met academische instituten en bedrijven die zich medeplichtig maken aan de genocide in Gaza’ en ‘excuses aanbieden aan studenten en docenten voor het politiegeweld’ dat op de campus gebeurd is. Van Eck pleit daarnaast voor verregaande democratisering van de UvA, een universiteit die naar zijn idee nu ‘vastzit in ondoorzichtige managementstructuren’ en wil een halt toeroepen aan de verkoop van universiteitsgebouwen. Ook moet er volgens hem snel meer studentenhuisvesting komen, met name op Science Park.
Steun van studentenpartij: ‘dit is het omslagpunt’
De kandidatuur van Van Eck krijgt officiële steun van de Activistenpartij (AP), de grootste studentenpartij in de Centrale Studentenraad van de UvA. Met zes van de veertien zetels in de raad, én een overgrote meerderheid in diverse faculteitsraden, is de AP een belangrijke speler in het UvA-beleid. Een woordvoerder van de partij schrijft dat Van Eck ‘precies de omslag vertegenwoordigt die wij willen zien’. Volgens de partij is zijn kandidatuur ‘een duidelijke aanklacht tegen het bestuursmodSteun van studentenpartij: ‘dit is het omslagpunt’el van onze universiteit’. Ze pleit al langer voor meer democratie en minder vertrouwen op externe topbestuurders, wat de inzet van Van Eck kracht bijzet. Zoals de partij het samenvat: het is tijd om het ‘monopolie van externe bestuurders te doorbreken’ en de macht terug te leggen bij de universitaire gemeenschap zelf.
De sollicitatie van Van Eck is inmiddels ingediend bij headhunter Chasse in Den Haag, dat de eerste selectie maakt. De termijn voor sollicitaties is inmiddels verlopen, en de komende periode volgen intakegesprekken en overleg met de UvA-sollicitatiecommissie. Hoe het Proces van Chasse verloopt en welke kandidaten worden voorgedragen, blijft voorlopig achter gesloten deuren. De verwachting is dat de nieuwe collegevoorzitter begin 2026 zijn of haar werkzaamheden zal starten. Tot die tijd fungeert interim-voorzitter Peter-Paul Verbeek als waarnemer. Hoe dan ook zet de stap van Van Eck de discussie over het bestuursmodel van de UvA op scherp.
