In het Verenigd Koninkrijk bestaat al decennialang geen communistische massabeweging meer. Kameraden van Prometheus, Why Marx?, Talking About Socialism…from a Marxist Point of View (TAS), Revolutionary Socialism in the 21st Century (rs21) en de Communist Party of Great Britain (CPGB) hebben de kans daar verandering in te brengen.
Naar aanleiding van een oproep van het marxistische onlinetijdschrift Prometheus verschenen er de afgelopen maanden artikelen van verscheidene Britse marxistische groeperingen over hun visie op partijopouw. Vijf van deze organisaties kwamen op 14 december online bijeen om vervolgstappen te bespreken. Aanvankelijk was het voorstel van Why Marx? om een gezamenlijke reeks scholingen te organiseren, maar in de loop van het gesprek werd duidelijk dat in ieder geval de CPGB en TAS veel grotere ambities koesteren: fusie. In eerste instantie leken ook Why Marx? en de redactie van Prometheus enthousiast over deze rasse schreden, maar nu blijkt dat zij, net als rs21, eerst intern nog moeten bepalen of zij naar een fusie toe willen werken.
Alhoewel er nog veel beren op de weg zijn, is deze ontwikkeling hoe dan ook een zeer welkom licht aan het eind van de tunnel. In een land waar de arbeidersbeweging al in de jaren ‘80 geneutraliseerd is door het neoliberalisme van Thatcher en waar de communistische beweging nooit groot is geweest, is dat hoopvol. Hopelijk kunnen de kameraden door middel van gezamenlijke actie eenheid vinden op basis van een aan de praktijk getoetst marxistisch programma om zo de massale communistische partij te bouwen. TAS en de CPGB hebben in elk geval hun standpunten reeds gepubliceerd in de Weekly Worker.
Marxistische eenwording is om veel redenen een belangrijk proces. Middelen en kader worden niet meer per organisatie gescheiden maar bij dezelfde organisatie thuisgebracht, wat efficiënter en grootschaliger werk mogelijk maakt. In plaats van elkaar de tent uit te vechten, moeten marxisten zich verenigen rond een communistisch program om zo de daadwerkelijke politieke leiding van het proletariaat op ons te kunnen nemen. Alleen als we zo groot en sterk mogelijk zijn, kunnen we het revolutionaire potentieel van de wereldwijde arbeidersklasse vervolmaken. Het oude marxistische adagium luidt dan ook: een vuist is sterker dan vijf vingers.
Ik wens de kameraden van de CPGB en TAS veel succes in dit proces van eenwording en moedig de kameraden van rs21, Why Marx? en Prometheus aan om zich snel ook aan te sluiten bij dit marxistische eenheidsproject. Laat eenheid echter niet enkel partijen op de Britse eilanden inspireren: laat het ook een inspiratie voor ons, marxisten in Nederland, zijn. Ook wij moeten bij onszelf te rade gaan of de redenen voor onze splitsingen legitiem zijn. Wat mij betreft is het duidelijk: voor een einde aan het sektarisme! Op naar de communistische partij!
