Het vierde nummer van Paraat, het laatste nummer van onze eerste jaargang is verschenen. Een jaar waarin de RSP en ROOD veel bereikt hebben. Nieuwe groepen en afdelingen zijn opgezet, er zijn vele evenementen georganiseerd en het campagneteam heeft een grote NAVO-tegentop klaargespeeld. RSP en ROOD hebben daarbij zowel kwalitatieve als kwantitatieve groei bereikt. Hun ledenaantallen zijn omhoog geschoten en ze hebben terwijl het scholingsniveau van de organisatie gestaag verhoogd is.
Paraat heeft bijgedragen aan de opbouw van RSP en ROOD door trouw te rapporteren en te analyseren. Zo zijn er talloze actie- en demonstratieverslagen verschenen en vertelden verschillende artikelen over de Nederlandse omstandigheden. Het vorige nummer was daar wellicht het duidelijkste voorbeeld van: de nauwe focus op het dossier onderwijs stond ons toe diepgaande kritieken op het Nederlandse onderwijsstelsel te formuleren.
Het waardevolst waren de diepgaandere, theoretische stukken. Alhoewel de arbeidswaardetheorie van Marx en Engels nog niet de revue heeft gepasseerd, zijn er wel artikelen verschenen over imperialisme, partijopbouw en het internationale karakter van het communisme.
De revolutie laat echter nog op zich wachten. Sterker nog: het lijkt enkel slechter te gaan met de wereld. De genocide in Gaza heeft honderdduizenden mensen het leven gekost, klimaatverandering gaat in een rap tempo door en de spanningen tussen imperialistische machten blijven oplopen. Het socialisme is meer dan ooit nodig.
Dat bewerkstelligen is niet zo simpel als met de vingers knippen. De kapitalisten houden het socialisme met man en macht tegen via propaganda en militaire macht. In niet-revolutionaire tijden als deze is het daarom noodzakelijk om geduldig te werken aan de revolutioniaire partij en dat we de propaganda van de kapitalisten ontkrachten.
Paraat moet daarbij het wapen van de revolutionaire socialist zijn. Met Paraat in de hand kan hen analyseren, propageren en bovenal leren. Ofthans, dat is het doel. Want alhoewel er veel uit Paraat op te steken is, is de waarheid dat we nog veel stappen te zetten hebben. Onze analyse is nog niet scherp genoeg, onze vormgeving is nog niet strak genoeg en onze nieuwsartikelen zijn nog niet actueel genoeg.
Het laatste nummer van deze jaargang gaat daarom over revolutie. Niet omdat een revolutie nabij is of omdat onze bijdrage zo gigantisch is, maar omdat het ons kan herinneren aan waar we voor strijden: de omwenteling naar het socialisme.
